كيست او يار اميرالمومنين
مادر شيران نر، ام البنين
دامنش گلخانه گلهاي ياس
مادر عباس خود حيدر شناس
* * * * * * * *
اي باني اشك و روضه هاي سقا
اي فاطمه ي دوّم بيت مولا
از دامن تو روح ادب را آموخت
آن تشنه ي بي دست كنار دريا
* * * * * * * *
اي مادر چهار كشته ي عاشورا
اي مرثيه خوانِ ماتم تاسوعا
هر جا كه تو را زينب كبري مي ديد
مي گفت كه اي واي ، نيامد سقا
* * * * * * * *
قـدر تـو گـوي شرف از ناس برد
ارث ادب را ز تــو عبــاس بــرد
جز تو كـه بـر شيـرخدا شيـر زاد؟
جز تو كـه بـر شيـر علي شير داد
* * * * * * * *
منم كه سايه نشين و جود مولايم
كنيز خانه غم ؛ خاك پاي زهرايم
منم كه خانـــه به دوش غــم علي هستم
منم كه همقدم محنت ولي هستم
منم كه شاهد زخم شكسته ابرويم
انيس گريه به ياس شكسته پهلويم