" انسان به اندازه برخورداري هايي كه دارد انسان نيست،
بلكه درست بالعكس
انسان به اندازه ي نيازهايي كه در خود احساس مي كند انسان است
و هر چقدر فاصله " بودن " تا " شدن " زيادتر باشد، او آدم تر است.
آن چيزي كه هستيم تا آن چيزي كه مي خواهيم باشيم،
وسعت آن فاصله
محك و ميزان و ومعيار تعالي انديشه و تفكر و شخصيت انسان است!"
دكتر شريعتي
ما از راه دور به زندگي ديگران نگاه مي كنيم
و به نظرمان مي رسد كه آنها بر جاده هاي هموار گام برمي دارند!
شخصي به يك ويلن زن معروف گفت:
حاضر بودم تمام زندگيم را بدهم تا بتوانم مثل شما ويلن بزنم،
ويلن زن لبخندي زد و كفت: من هم همين كار را كردم!
كاري كه در برابر ماست
هرگز،
به بزرگي نيرويي نيست
كه پشت سر ماست.
گفته اند:
اگر دليل زندگي ات را بيابي، هرگز خطايي را دو بار تكرار نمي كني!
زندگي يك صبح بهاريست،
اگر دوستي داشته باشي
تا كمي آفتاب را با او قسمت كني....
هرگز نميرد آنكه دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جريده عالم دوام ما
عشق پيشوند زندگي
و پسوند مرگ است.
سرآغاز آفرينش،
و تعريف هر نفس است.
عشق آن نيست كه به هم خيره شويم
عشق آن است كه هر دو به يك سو بنگريم...!
به خاطر بسپاريم:
تفاوت گل زيبا و علف هرز در داوري و قضاوت شما نهفته است!
گر نشان زندگي جنبندگي است
خار در صحرا سراسر زندگي است
هم جعل زنده است و هم پروانه ليك
فرق ها از زندگي تا زندگي است
"زندگي همچون جرقه اي از زمان ميان دو ابديت است و ما هرگز طالع دو بار ديدن آن را نداريم!"
توماس كارلايل
حقيقت تلخي كه به زبان آيد،
بهتر از زندگي ناشادي است كه در خاموشي سپري شود.
پس آن را بر زبان آور!
" اگر تيغ نباشد، هرگز به لطافت و نرمي گلبرگ هاي گل سرخ پي نمي بريم
و شكرگزار اين همه زيبايي نخواهيم شد، زيرا خلقت جهان جمله اضداد است!
هميشه به قلبتان گوش دهيد.
اگر چه در سمت چپ شما قرار دارد، هميشه راست خواهد گفت.
سعدي ار عشق نتازد،چه كند ملك وجود
حيف باشد كه همه عمر به باطل برود!
زندگي آبتني در حوضچه ي" اكنون "است!
و آدمي چه دير مي فهمد انسان يعني ،عجالتا!
پادشاهي گوهر ثميني داشت
بهر انگشتري نگيني داشت
خواست نقشي كه باشدش دو ثمر
هر زمان كه افكند به نقش نظر
گاه شادي نگيردش غفلت
گاه اندو ه نباشدش محنت
هرچه فرزانه بود در ايام
كرد انديشه اي ولي همه خام
ژنده پوشي پديد شده آندم
گفت: بنگار"بگذرد اين هم"
زندگي همين چيز هاي كوچك است
و اگر به چيزهاي بزرگ دل ببندي زندگي را از دست داده اي!
"آينده به كساني تعلق دارد كه زيبايي روياهايشان را باور دارند."
انسان چون با اصل خود انس گرفت آن مي شود.
آيت الله حسن زاده آملي
تحسين و احترامي كه به زبان نياورده ايد،
مانند هديه اي است كه اهداء نشده باشد!
فراموش نكن مردم هر روز خدا را مي بينند، فقط او را تشخيص نمي دهند!
"شاد كردن قلبي با يك عمل، بهتر از هزاران سر است كه به نيايش خم شده باشد.!"
گاندي
حافظ از باد خزان در چمن دهر مرنج
فكر معقول بفرما گل بي خار كجاست!
دوست واقعي آن كسي است كه :
ياد خدا را در دل زنده كند و ما را به سوي آرزو هاي كوچك نكشاند.
بزرگي ما به هدفي است كه در سر داريم و آن را مي جوييم.
شما اكنون چه هدفي در سر داريد؟به همان ميزان عظيم هستيد!
امام خميني (ره):
انسان كه بخواهد براي خدا كار بكند و به مقام انسانيت برسد
بايد هميشه دنبال اين باشد كه ببيند چه عيبي دارد.
دكتر شريعتي:
خدايا در برابر هر آن چه انسان ماندن را به تباهي مي كشاند،
مرا با نداشتن و نخواستن رويين تن كن.
دكتر شريعتي:
درد من حصار بركه نيست،
درد من زيستن با ماهياني است كه فكر دريا به ذهنشان خطور نكرده...
دكتر شريعتي:
ساعت ها را بگذاريد بخوابند،بيهوده زيستن را نياز به شمردن نيست.
انيشتين:
نقطه اتصال دو زمان گذشته و آينده ،حال است...
قدر آن را بدانيد.
ويكتور هوگو:
يك پرنده كوچك كه زير برگ ها آواز مي خواند، براي اثبات خدا كافيست.
شكسپير:
زنبور هر قدر زياد باشد،گل از آن بيشتر است
و دل هاي ماتم زده هر اندازه باشند،قلب هاي شاد زياد ترند.
خدايا ما اگر بد كنيم تورا بنده هاي خوب بسيار است
تو اگر مدارا نكني ما را خداي ديگر كجاست...
هميشه عبرت پندي است كه نخواستيم آن را آويزه ي گوشمان كنيم.
ناراحت ترين افراد جهان كساني هستند كه دايم نگران اند ديگران چه فكري در موردشان مي كنند.
آينده تو را نمي ترساند.
تكرار گذشته باعث نگراني ات مي شود.
انسان هاي موفق در مورد راه حل ها صحبت مي كنند، ولي ناموفق ها در مورد مشكلات حرف مي زنند.
تريسي
در جهان بال و پر خويش گشودن آموز
كه پريدن نتوان با پروبال دگران
اقبال
زندگي يك پاداش است نه يك مكافات
فرصتيست كوتاه تا ببالي،بداني،بينديشي،بفهمي و زيبا بنگري و در نهايت در خاطره ها بماني.
خدا آن حس زيبايي ست كه در تاريكي صحرا
زماني كه هراس مرگ مي دزدد سكوتت را
يكي همچون نسيم دشت ميگويد
كنارت هستم اي تنها . . .
و دل آرام ميگيرد
اين چه حرفيست كه در عالم بالاست بهشت
هركجا وقت خوش افتاد همانجاست بهشت
دوزخ از تيرگي بخت درون تو بود
گر درون تيره نباشد همه دنياست بهشت
::
خدا فقط كسي رو به لبه ي پرتگاه زندگيش مي رسونه كه ميدونه قدرت پرواز رو داره
مشكلات زندگي دليل پرواز است . . .
دوست خوبم،
زياد كار كردن مهم نيست،
درست كار كردن مهم است.
وقتي انسان آرامش را در خود نيابد،جست و جوي آن در جاي ديگر كار بيهوده اي است.
اگر حس و حال خوبي داري براي آن است كه افكار خوبي در سر داري.
راندابرن
اراده ي انساني،در كنار مقدرات او ايستاده و چرخ تكامل او را اداره مي كند.
فيثاغورث
از بزرگي پرسيدند:
كدام بلندي است كه از همه ي پستي ها پست تر است؟
گفت: كبر
بي تو گلزار جنان اي دوست زندان من است
چون تو باشي در برم زندان گلستان من است
علامه سيد علي آقا قاضي:
"اي فرزند،دنيا مي خواهي نماز شب بخوان
آخرت مي خواهي نماز شب بخوان.
آيت الله سيد عبدالكريم كشميري:
خواندن آيه الكرسي تا "هم فيها خالدون"،
روزي 21 مرتبه ،براي حافظه مفيد است.
آيت الله بهجت:
سجود لله،افضل عبادت است.
بالاترين مقام جسماني كه در آن جا انسان عبوديت را براي خدا اختيار كند،
همين سجود است.
بزرگي مي فرمايد:
ميان آدم ها چيزي نيست جز ديوار هايي كه خودشان ساخته اند.
دوست خوبم ،ايمان حقيقت را زودتر از آزمايش در مي يابد...
بزرگي مي فرمايد:
"هرچه هستي باش ،اما باش..."
آيا مي دانيد كدام پيامبر قاري بهشتيان است؟
حضرت داوود
روزي سقراط حكيم مردي را ديد كه خيلي ناراحت و متاثر بود.
علت ناراحتي اش را پرسيد. شخص پاسخ داد :
در راه كه مي آمدم يكي از آشنايان را ديدم. سلام كردم.
جواب نداد و با بي اعتنايي و خودخواهي گذشت و رفت و من از اين طرز رفتار او خيلي رنجيدم.
سقراط گفت : چرا رنجيدي ؟
مرد با تعجب گفت: خوب معلوم است كه چنين رفتاري ناراحت كننده است.
سقراط پرسيد : اگر در راه كسي را مي ديدي كه به زمين افتاده و از درد به خود مي پيچد.
آيا از دست او دلخور و رنجيده مي شدي ؟
مرد گفت : مسلم است كه هرگز دلخور نمي شدم. آدم از بيمار بودن كسي دلخور نمي شود.
سقراط پرسيد: به جاي دلخوري چه احساسي مي يافتي و چه مي كردي؟
مرد جواب داد : احساس دلسوزي و شفقت و سعي مي كردم طبيب يا دارويي به او برسانم.
سقراط گفت : همه اين كارها را به خاطر آن مي كردي كه او را بيمار مي دانستي.
آيا انسان تنها جسمش بيمار مي شود ؟
و آيا كسي كه رفتارش نا درست است، روانش بيمار نيست ؟
اگر كسي فكر و روانش سالم باشد هرگز رفتار بدي از او ديده نمي شود؟
بيماري فكري و روان نامش "غفلت" است. و بايد به جاي دلخوري و رنجش نسبت به كسي كه بدي مي كند و غافل است دل سوزاند و كمك كرد و به او طبيب روح و داروي جان رساند.
پس از دست هيچ كس دلخور مشو و كينه به دل مگير و آرامش خود را هرگز از دست مده.
بدان كه هر وقت كسي بدي مي كند در آن لحظه بيمار است.