يكي از علما مي گويد:

گفتن صد مرتبه اين ذكر شريف

هوالله الذي لا اله  الا هو

باعث مي شود كه به درجات اهل يقين نزديك گردد.

قرآن مجيد،هدفهاي مقدس بعثت پيامبر اسلام(ص) را با جمله هاي كوتاهي بيان كرده است.يكي از آنها كه شايان توجه بيشتر مي باشد،اين آيه است:

«و يضع عنهم اصرهم و الاغلال التي كانت عليهم »

«پيامبر اسلام تكاليف شاق،و غل و زنجيرهايي را كه بر آنها است بر مي دارد».

اكنون بايد ديد مقصود از غل و زنجيري كه در دوران طلوع فجر اسلام،به دست و پاي عرب دوران جاهليت بود،چيست؟مسلما مقصود،غل و زنجير آهنين نيست،بلكه منظور همان اوهام و خرافاتي است كه فكر و عقل آنها را از رشد و نمو بازداشته بود،و يك چنين گير و بند كه به بال فكر بشر بسته شود،به مراتب از سلسله آهنين،زيان بخش تر و ضرر بارتر است.زيرا زنجيرهاي آهنين پس از گذشتن مدتي،از دست و پا برداشته مي شود و فرد زنداني با فكر سالم و منزه از خرافات گام در زندگي مي گذارد،اما سلسله هائي كه از اوهام و اباطيل،بسان رشته هاي سردرگم،به عقل و شعور و ادراك انسان پيچيده مي شود،چه بسا تا دم مرگ با انسان همراه مي باشد،و او را از هر گونه تلاش،حتي براي باز كردن اين قيد و بند،باز مي دارد.انسان با فكر سالم و در پرتو عقل و خرد مي تواند هر گونه قيد و بند آهنين را در هم شكند،ولي فعاليت و تلاش انسان بدون فكر سالم و دور از هر گونه وهم و خيال،نقشي بر آب و عاري از فائده مي شود.

يكي از بزرگترين افتخارات پيامبر گرامي (ص)اين است كه:با خرافات و اوهام و افسانه و خيال،مبارزه نمود،و عقل و خرد بشر را از غبار و زنگ خرافات شستشو داد.و فرمود:من براي اين آمده ام كه قدرت فكري بشر را تقويت كنم،و با هر گونه خرافات به هر رنگ كه باشد،حتي اگر به پيشرفت هدفم كمك كند سرسختانه مبارزه نمايم.

سياستمداران جهان،كه جز حكومت بر مردم غرض و مقصدي ندارند،پيوسته از هر پيش آمدي به نفع خود استفاده مي كنند.حتي اگر افسانه هاي باستاني و عقائد خرافي ملتي به رياست و حكومت آنها كمك كند،از ترويج آن خودداري نمي نمايند،و اگر آنان،افرادي متفكر و منطقي باشند،در اين صورت به نام احترام به افكار عمومي و عقايد اكثريت،از افسانه ها و اوهام كه با ميزان و مقياس عقل تطبيق نمي كند،طرفداري مي كنند.

ولي پيامبر اسلام(ص)،نه تنها از آن عقائد خرافي كه به ضرر خود و اجتماع تمام مي شد،جلوگيري مي نمود،بلكه حتي اگر يك افسانه محلي،يك فكري بي اساس به پيشرفت هدف او كمك مي كرد،با تمام قوا و نيرو با آن مبارزه نموده و كوشش مي كرد كه مردم بنده حقيقت باشند نه بنده افسانه و خرافات.اينك از باب نمونه داستان زير را مطالعه بفرمائيد:

...يگانه فرزند ذكور حضرت پيامبر(ص)،به نام «ابراهيم »درگذشت.پيامبر(ص) در مرگ وي غمگين و دردمند بود،و بي اختيار اشگ از گوشه چشمان او سرازيرمي شد.روز مرگ او آفتاب گرفت،ملت خرافي و افسانه پسند عرب:گرفتگي خورشيد را نشانه عظمت مصيبت پيامبر(ص) دانسته و گفتند:آفتاب براي مرگ فرزند پيامبر گرفته شده است. پيامبر(ص) اين جمله را شنيد،بالاي منبر رفت و فرمود:آفتاب و ماه،دو نشانه بزرگ از قدرت بي پايان خدا هستند و سر به فرمان او دارند،هرگز براي مرگ و زندگي كسي نمي گيرند.هر موقع ماه و آفتاب گرفت،نماز آيات بخوانيد.در اين لحظه از منبر پائين آمد،و با مردم نماز آيات خواند.

فكر گرفتگي خورشيد،به خاطر مرگ فرزند صاحب رسالت،گر چه عقيده مردم را سبت به وي راسختر مي ساخت،و در نتيجه به پيشرفت آئين او كمك مي كرد،ولي او هرگز راضي نشد كه موقعيت او از طريق افسانه در دل مردم تحكيم گردد.

مبارزه وي با افسانه و خرافه،كه نمونه بارز آن،مبارزه با بت پرستي و الوهيت هر مصنوع ممكن مي باشد،نه تنها شيوه دوران رسالت او بود،بلكه او در تمام ادوار زندگي،حتي در زمان كودكي با اوهام و خرافات مبارزه مي نمود.

روزي كه سن محمد«ص »،از چهار سال تجاوز نمي كرد،و در صحرا زير نظر دايه و مادر رضاعي خود«حليمه »زندگي مي نمود،از مادر خود درخواست كرد كه همراه برادران رضاعي خود به صحرا رود.«حليمه »مي گويد:فرداي آن روز،محمد را شستشو دادم،و به موهايش روغن زدم،به چشمانش سرمه كشيدم،براي اينكه ديوهاي صحرا به او صدمه نرسانند،يك مهره يماني كه در نخ قرار گرفته بود،براي محافظت به گردن او آويختم.محمد«ص »مهره را از گردن درآورد و به مادر خود چنين گفت:مادر جان آرام،خداي من كه پيوسته با من است،نگهدار و حافظ من است.

بركاتي حيرت انگيز درباره بسم الله

خداي متعال براي اين كه به انسان‌ها بياموزد كه كار را به نام خدا آغاز كنند هم سوره هاي قرآن و هم ابتداي قرآن را با «بسم الله الرحمن الرحيم» آغاز كرده است و رسول خدا (صلي الله عليه وآله) نيز در حديثي فرمود «هر كاري كه به نام خدا شروع نشود ابتر است».

كتاب مقدس قرآن مجموعه اي از سخن الهي است كه در مدت 23 سال به وسيله امين وحي جبرائيل بر قلب نازنين پيشواي گرامي اسلام حضرت محمد مصطفي (صلي الله عليه وآله) نازل گرديد كه در طول حيات مبارك پيامبر (صلي الله عليه وآله) و زندگي ائمه اطهار (عليهم‌السلام) تفسير برخي از آيات قرآن از زبان مبارك اين بزرگواران بيان شد، اما بسياري از آيات قرآن توسط مفسران و علماي اسلام بر اساس روايات اسلامي تفسير شد كه نتيجه اين تلاش‌ها تاكنون نگارش صدها كتاب تفسيري بوده است.


جمله بسم الله الرحمن الرحيم 114 بار بر پيامبر اكرم (صلي الله عليه وآله) نازل شده است؛ در 113 سوره به عنوان سرفصل آمده و از آنجا كه اول سوره برائت بسم الله نازل نشده و در سوره نمل علاوه بر ابتداي سوره، در آيه «إنّه من سليمان و إنّه بسم الله الرحمن الرحيم» نيز اين جمله مباركه آمده است مجموعاً 114 آيه مي‌شود.

«بسم الله الرحمن الرحيم» جزء سوره حمد و ديگر سوره هاي قرآن به شمار مي‌رود -الا سوره توبه- و اگر كسي سوره حمد را در نماز يا غير نماز، واجب شد كه بخواند، اگر اين آيهء بسم الله را نخواند سوره را ناقص خوانده، چرا كه اين آيه جزء سوره ي فاتحة الكتاب است.