ياد تو همدم ما در كوچه هاي باران

نامت سرود هستي در رويش بهاران

آن روز گر چه باغت شد لاله زار پرپر

هر برگ پرپر آن امروز شد گلستان

حالا تمام هستي آيينه غم توست

پاسخ به دعوت تو لبيك روزگاران

آن خيمه ها كه مي سوخت خيمه نبود دل بود

دل هاي عاشقانت دل هاي داغداران

داغ تو مثل خورشيد در تيرگي درخشيد

شد كربلا چراغي در رهگذار دوران

خون حماسه ي تو در قلب عشق جاري است

تا هست شور مستي تا هست نور ايمان

مصطفي محدثي خراساني

تحسين و احترامي كه به زبان نياورده ايد،

مانند هديه اي است كه اهداء نشده باشد!

اصلا حسين جنس غمش فرق مي كند

اين راه عشق پيچ و خمش فرق مي كند

اينجا گدا هميشه طلبكار مي شود

اينجا كه آمدي كرمش فرق مي كند

صد مرده زنده مي شود از ذكر يا حسين

عيساي اين خانواده دمش فرق مي كند

محرم آمد و ماه عزا شد

مه جانبازي خون خدا شد

جوانمردان عالم را بگوييد

دوباره شور عاشورا به پا شد

سوختن با تو به پروانه شدن مي ارزد

عشق اين بار به ديوانه شدن مي ارزد

گر چه خاكسترم و همسفر باد ولي

جستجوي تو به بي خانه شدن مي ارزد

امام علي(ع):

به تقوا پناه بريد؛زيرا كه تقوا حفاظي استوار است.

هر كس بدان پناه برد،او را حفظ كند و هر كه به آن چنگ زند، او را نگه دارد.

غرر الحكم

باز اين چه شورش است كه در خلق عالم است

باز اين چه نوحه و چه عزا و چه ماتم است...