شهيد گمنام ۱۸ ساله اردكاني پس از ۳۱ سال زادگاه خود را براي تدفين انتخاب كرد. تا در همين روزهاي پر هياهو، شهر اردكان يزد به كرامتي ديگر از شهدا متبرك شود.

عرش نيوز به نقل از رجانيوز،
چند روياي صادقه و سپس آزمايش‌هاي ژنتيك از مادر شهيد و دي ان اي پيكر شهيد موجب شناسايي شهيد احمد دهقاني در ادركان يزد شده است.

بنابر اعلام كميته جست‌‌جوي مفقودين شهداي ۸ سال دفاع مقدس مقرر شده بود در تاريخ ۲۵ فروردين ۱۳۹۲هم زمان با سالگرد شهادت حضرت زهرا(س) پيكر پاك ۵ تن از شهداي گمنام ۸ سال دفاع مقدس در شهر اردكان يزد به خاك سپرده شود، اما اين مراسم با حواشي متعددي همراه بود.

چهار تن اين عزيزان متعلق به عمليات‌هاي مناطق فاو و بستان بوده و فقط يك شهيد متعلق به عمليات رمضان بود و اين باعث شدعلي دهقاني كه برادرش از شهداي مفقود عمليات رمضان بوده است را به فكر فرو ببرد.

علي دهقاني در تشريح چگونگي شناسايي پيكر برادرشان به خبرگزاري دفاع مقدس گفت: با گذشت ۳۱ سال از شهادت برادرم هميشه به دنبال خبري از ايشان بوديم، كسب اطلاع از تشييع اين ۵ شهيد گمنام باز ما را بر آن داشت كه براي كسب اطلاعي از برادرمان به كميته جستجوي مفقودين سري بزنيم و خبري بگيريم، وقتي از اطلاعات منطقه شهادت و سال تولد اين ۵ تن از شهدا مطلع شديم، حساسيتمان به موضوع بيشتر شد، به دليل اينكه برادرمان در عمليات رمضان مفقود شده بود و ايشان در آن زمان ۱۸ سالشان بود.

دهقاني در ادمه گفت: يك روز قبل از مراسم تشييع يكي از همكارانمان در سپاه به سراغ من آمد و گفت: يك خوابي ديده ام كه مربوط به اين شهداست و برادر شهيد شما! وقتي داستان خواب را از ايشان جويا شديم انگار ديگر به ما الهام شده بود كه برادر شهيدمان در بين همين شهداست. با كميته جستجوي مفقودين تماس گرفتيم و موضوع را توضيح داديم و درخواست بررسي كرديم.

با همكاري هاي خوب كميته جستجوي مفقودين آزمايشات و نمونه گيري هاي صورت گرفت كه طي چند روز گذشته نتيجه آزمايشات را به ما اعلام كردند.

وي ادامه داد: به گفته كميته جستجوي مفقودين، پيكر مطهر اين شهيد عزيزمان كه در ميدان امام خميني (ره) شهر اردكان دفن شده است، متعلق به شهيد احمد دهقاني احمد آبادي فرزند عبدالحسين مي باشد.

اين شهيد بزرگوار از اهالي شهر احمد آباد اردكان بوده كه در تاريخ ۲۳/۴/۶۱ در عمليات رمضان مفقود الاثر گرديد و در تاريخ ۲۰/۱/۸۳ شهادت وي مورد تاييد قرار گرفت و پيكر پاك اين شهيد بزرگوار به همراه ۴ تن از شهداي گمنام در تاريخ ۲۵/۱/۹۲ همزمان با سالروز شهادت حضرت فاطمه الزهرا (س) در ميدان امام خميني (ره) اردكان به عنوان شهيد گمنام به خاك سپرده شد.

گزارشي از اين ماجرا:


فروردين امسال همزمان با شهادت حضرت زهرا سلام الله عليها تابوت هاي بي نام و استخوان‌هاي بي نشان ۵ شهيد گمنام را مردم اردكان تا پارك ملي اين شهر بدرقه كردند.

اگرچه گمنام بودند ولي شكوه نام‌شان و عظمت مقامشان هر دلي را شيفته و شيدايي كرده بود.

ولي از بين هزاران تشييع كننده كسي نمي دانست كه در بين يكي از اين تابوت هاي سبك مربوط به احمد دهقاني نوجوان بسيجي ۱۸ ساله اي است كه پس از ۳۰ سال آهنگ بازگشت به شهر و وطنش را كرده است.

علي دهقاني برادر شهيد:" شهيد احمد دهقاني در عمليات رمضان در تاريخ ۲۳ /۴/ ۱۳۶۱ در منطقه عمومي شلمچه به شهادت رسيد. با توجه به وضيعيت خاص عمليات رمضان امكان انتقال پيكر اين شهيد و بسيار از شهداي ديگر ميسر نشد. چندين سال اين عزيزان به صورت مفقود الاثر باقي ماندند تا اينكه در اوايل سال ۱۳۹۲ بحث تخصيص چند شهيد به استان يزد و از جمله شهر اردكان مطرح شد .يكي از همشهري ها خواب ديد كه يكي از شهدا اهل شهرستان اردكان است. ما اميدوار شديم كه امكان دارد آن شهيد شهيد ما باشد. خواب هاي متعددي كه چند روز مانده به تشييع و حتي بعد از خاكسپاري مطرح شد ما به اين نتيجه قطعي رسيديم كه بايد موضوع را از لحاظ علمي دنبال كنيم. بعد از ايام سوم و هفتم اين شهيدان، خون مادر شهيد دهقاني - كه در قيد حيات هستند - به تهران براي آزمايش‌هاي ژنتيكي ارسال شد با نمونه dna اين شهيد گمنام تطابق داشت و شهيد گمنام مد نظر ما همان شهيد احمد دهقاني احمد آبادي است."

تا قبل از اين رويايي صادقه نمي شد دانست كه چند تكه استخوان او كجا و در كدامين خاك، در كدامين تابوت و بر دوش كدامين تابوت تشييع شده است.

رضايي از تشييع كنندگان شهيد از جمله افرادي است كه كرامت شهيد بر او نمودار شده است:

"چند روز قبل از اين كه شهداي گمنام را به اردكان بياورند، خواب ديدم كه ۵ شهيد گمنام را به اردكان آورده اند. سه تا تابوت را پايين گذاشته بودند و دو تابوت را هم روي آن. بالاي يكي از اين تابوت‌ها اسم نوشته بود به نام دهقان؛ به من گفته شد كه اين شهيد براي شهرستان اردكان و داداش همكار شماست."

با آمدن هر شهيد گمنامي دل مادري مي لرزد كه شايد كه پسرش باشد و دستان هر پدري مي لرزد كه شايد اين تكه استخوان كه مهمان خاك مي‌شود، پاره تنش باشد. منتظر مي‌ماند تا به خوابش بيايد و بگويد كه از سفر و غريبي برگشته است. شهيد كه به شهادت آيات قرآن كريم زنده و حي و ناظر است بنا بر حكمتي كه نمي‌دانيم آهنگ آمدن به خانه و گمنامي‌اش مي‌كند.

شهيد احمد دهقاني همچون شهيد اديبي در كرمان، مسئولان تفحص و تشييع را به هدايت پيكرش به شهر و موطن خود هدايت كرده بود.

مزار شهيد احمد دهقاني و چهار شهيد ديگر در پارك شهر اردكان هم اكنون زيارتگاه عاشقان و عارفاني است كه مي‌خواهند درس عاشق شدن را از شهيدان گمنام فرا بگيرند، درسي كه ديگر در كلاسي تدريس نمي شود و كمتر شاگردي در اين مكتب زانو مي‌زند.

مادر شهيد

 

زندگي نامۀ شهيد احمد دهقاني احمدآبادي

در سال ۱۳۴۴ هجري‌شمسي در خانواده‌اي مذهبي و كشاورز در احمدآباد اردكان، فرزندي پا به عرصۀ وجود نهاد كه بعدها شمعي شد فروزان، فرا راه آنان كه تصميم دارند آزاده باشند و با آزادگي زندگي كنند.

خانوادة عبدالحسين دهقاني نام رسول گرامي اسلام(ص) "احمد" را براي او انتخاب كردند و به تربيتش همّت گماشتند. گويا به آنها الهام شده بود كه اين كودك سرنوشتي ديگرخواهدداشت.

پدر متديّن با دسترنج حاصل ازكار سخت كشاورزي و مادر متعهدش با تربيتي صحيح و ولايت مداري او را پرورش دادند و آمادۀ خدمت براي اسلام نمودند. او سوّمين فرزند خانواده بود.

۶ ساله بود كه به مدرسه رفت. دورة ابتدايي را در دبستان احمدي احمدآباد با موفّقيّت به پايان رساند. سپس وارد مدرسة راهنمايي ابوريحان شد و پس از دو سال تحصيل، مشكلات زندگي و اقتصادي خانواده،‌او را بر آن داشت تا تحصيل را رها و به حرفه و شغل بنّايي روي آورد. احمد رشتة كاشي‌كاري را انتخاب كرد و خدمت به مردم را از اين طريق شروع نمود. در كارهاي خانه به مادر و در كار بيرون و كشاورزي كمك‌كار پدر بود.

در پيروزي انقلاب اسلامي ايران، كودكي ۱۳ ساله بود. با اين‌كه سن و سالي نداشت، همراه والدين و مردم منطقه در مراسم مذهبي و انقلاب شركت داشت. اهل نماز ، مسجد ، مجلس عزاداري امام حسين -عليه السّلام- ، مراسم دعا و قرآن بود. بي‌آزار بود و همه دوستش داشتند.

۱۷ ساله بود كه تربيت صحيح و لقمة حلال و شير پاك موجب شد كه نسبت به نياز جبهه‌هاي جنگ احساس تكليف كند؛ لذا در بسيج ثبت‌نام كرد و آموزش نظامي را فرا گرفت. سپس سنگرنشيني عشق را برگزيد و حضور در جبهه و سنگرهاي عزّت و شرف را بر آغوش خانواده و بستر نرم ترجيح داد.

سرانجام در سال ۱۳۶۱ در منطقة عمليّاتي شلمچه به شدّت مجروح شد. به علّت آتش پر حجم دشمن و اوضاع نا مناسب منطقه، امكان انتقال پيكر پاكش به پشت جبهه ميسّر نگرديدو به تأسّي از ارباب بي‌كفن خويش، حضرت ابا عبدالله الحسين -عليه السّلام-، هنوز جسم پاكش به خاك سپرده نشده و پدر و مادر و عزيزانش چشم به راه او هستند و به عنوان شهيد مفقود و جاويدالاثر باقي است.

فقط در تاريخ ۳/۲/۱۳۸۲ در گلزار شهداي احمدآباد اردكان به ياد او صورت قبري بسته شد تا اثر و نشانه‌اي باشد براي هدايت آنان كه عاشق آزادگي و شهادتند.

قسمتي از وصيت نامه شهيد احمد دهقاني:

«مادر! هر وقت به ياد من افتادي و خواستي گريه كني و يا بر سر قبرم بيايي، آن لحظه به ياد امام حسين -عليه السّلام- باش كه در آن زمان چگونه با يزيد براي آزادي مسلمانان از زير سلطه، خود و فرزندانش را دو دستي تقديم حق كرد … بدانيد كه فرزندي كه براي حق و در راه حق، شهيد شده است، باعث سرافرازي است و اسلام با اين خون‌ها پايدار است..»